Voor het bepalen van de hoogte van de vaak vaste reiskostenvergoeding voor woon-werkverkeer, is naast de vergoeding per gereden kilometer, de woon-werk afstand bepalend. Hiervoor hanteert de Belastingdienst als uitgangspunt dat de meest gebruikelijke weg bepalend is.
De meest gebruikelijke route hoeft zeker niet altijd de kortste te zijn. Het kan voorkomen dat een langere route sneller of logischer is. Bijvoorbeeld, vaak is een route via de snelweg weliswaar langer, maar tegelijk ook sneller, logischer en daarmee gangbaarder, hetgeen wil zeggen dat de meeste mensen met het betreffende vervoermiddel op het betreffende tijdstip deze route prefereren ten opzichte van een alternatief via provinciale / secundaire wegen, die door dorpen met stoplichten en dergelijke heengaat.
Het is verstandig om bij twijfel navraag te doen bij de Belastingdienst. Overigens, de Belastingdienst bepaalt niet de hoogte van de reiskostenvergoeding, alleen in hoeverre deze belastingvrij kan worden verstrekt. Het kan zo zijn dat uw werkgever hier anders tegenaan kijkt. Heeft u een meningsverschil met uw werkgever over de woon-werk afstand? Wij stellen dan voor om het standpunt van de Belastingdienst in te winnen en aan uw werkgever voor te leggen.
Minimum of maximum aan reiskostenvergoeding?
Vaak hanteert een werkgever een minimale woon-werk afstand van 10 kilometer alvorens een vergoeding wordt verstrekt. Doorgaans hanteren werkgevers geen maximum, maar dit hangt af van uw arbeidsovereenkomst of CAO, daarin kunnen andere afspraken zijn overeengekomen.